တခါကကရင္ေက်းရြာေလးတရြာတြင္ အလြန္အၾကြားသန္ေသာ ေစာခလို ဆိုသူရွိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္၄င္းေျပာသမွ်အား တရြာလံုးကမယံုဘဲ ေဘးမဲ့ေပးထားသည္။
တညတြင္ေလျပင္းက်ျပီးမိုးရြာသျဖင့္ မနက္ေစာေစာ၀ယ္ တရြာလံုးကအိပ္ေမာက်ေနသည္။
ေစာခလိုမွာေစာေစာႏိုး၍ ရြာျပင္ထြက္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ရာ ရြာစပ္နား ေရတြင္းပ်က္ထဲ၌ က်ားေပါက္စေလးတေကာင္ က်ေနသည္ကိုေတြ႔သျဖင့္ လွမ္းေျပာေသာ္လည္း မည္သူမွ်မယံုသျဖင့္ တေယာက္မွသြားမၾကည့္ၾကေခ်။
ေစာခလိုမွာ မည္သူမွမလာမခ်င္း ဆက္ကာေအာ္ေျပာေလသည္။
အတန္အၾကာတြင္ ခရီးသြားတေယာက္က ေအာ္သံၾကားသျဖင့္ သြားၾကည့္ရာ က်ားေပါက္စေလးအားေတြ႔သျဖင့္ ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ၀ိုင္းေအာ္ေျပာရာ ေစာခလိုကိုမယံုေသာ္လည္း ခရီးသြားကပါေျပာသျဖင့္ လာၾကည့္ၾကသည္။
က်ားေပါက္စေလးအားေတြ႔ေသာ္ ရြာသားမ်ားက အံ့ၾသေနခိုက္ ေစာခလိုျပန္ေျပာလိုက္ေသာ စကားေၾကာင့္ ရြာသားမ်ားမွာမဲ့ရမလို၊ ျပံဳးရမလို ျဖစ္သြားေလသည္။
ေစာခလိုက “ခင္ဗ်ားတုိ႔က က်ဳပ္ေျပာရင္မယံုၾကဘူး၊ က်ဳပ္စေျပာတံုးကသာ လာၾကည့္ရင္ က်ားကႏွစ္ေကာင္ေတာင္ရွိတယ္” ဟူသတဲ့။
No comments:
Post a Comment