ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေျခလွမ္းသစ္ဆီ

ရဲရဲေတြး


ေစာ။ မေတြ႕တာေတာင္ၾကာသြားျပီ၊ ေနေကာင္းရဲ့လားမန္း။ ၾကံဳလာျပန္ျပီမုိ႔ ေျပာစရာရွိ ေျပာရဦးမယ္မန္းေရ။

မန္း။ ၾကာသလားလို႔ေစာေရ၊ ေျပာစမ္းပါဦး။ ဘာေတြမ်ားလဲဗ်ာ။

ေစာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ KNU ကိုယ္စားလွယ္အဖဲြ႔ရဲ့ ခုတေခါက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးစဥ္က အားရစရာေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ။ အစီအစဥ္ေတြ၊ သတင္းေတြဖတ္ရ၊ ၾကားရတာ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ေတြ ပိုျပီးႏိုးၾကားလာသလိုခံစားရတယ္။

မန္း။ ေအာင္မယ္၊ တယ္ဆိုတဲ့စာပါလား။ ဟုတ္ပါတယ္၊ တကယ့္ကိုေက်နပ္ဖြယ္အားမာန္သစ္ေျခလွမ္းတခုဘဲ။ ဒါနဲ႔ေမးပါရေစ၊ ပထမေဆြးေႏြးပဲြကေကာ မေကာင္းလုိ႔လား ေစာ။


ေစာ။ အဲသလိုေတာ့လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ပထမေဆြးေႏြးပြဲက ႏိုင္ငံေရးအရေလးနက္မႈနည္းျပီး ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ႏိုင္သလားလုိ႔၊ ကၽြန္ေတာ့္တေယာက္တည္းရဲ့အျမင္ေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာရွိတဲ့ ကရင္အမ်ိဳးသားေတြ၊ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေလ့လာသူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း အဲသလိုဘဲ ေ၀ဖန္ရႈျမင္ၾကတယ္ဗ်။

မန္း။ ဟုတ္တယ္ေစာ၊ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ ဦးေဆာင္သူရဲ့ထက္ျမက္မႈ၊ ရိုသားမႈ၊ အဖြဲ႔တြင္း ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ကို စည္းစနစ္တက်လုိက္နာမႈ၊ ဥာဏ္အေျမွာ္အျမင္ရွိမႈေတြနဲ႔ တုိက္ရိုက္ဆက္ႏြယ္ေနမလားလုိ႔။

ေစာ။ မန္းကေတာ့ဗ်ာ က်ဳပ္ရင္ထဲကအျမင္ကို သိလုိ႔္ေျပာေနတဲ့အတိုင္းပါလား။ က်ဳပ္လဲအဲဒီအတိုင္းဘဲသုံးသပ္မိတယ္ဗ်။ ေဆြးေႏြးပြဲကာလမွာေရာ၊ ေဆြးေႏြးပဲြအျပီးမွာပါ ကရင္ျပည္သူေတြရဲ့ အားမလိုအားမရမႈ၊ မေက်နပ္မႈေတြပြက္ေလာရိုက္သြားတါဘဲ။

မန္း။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း KNU ကဦးေဆာင္ျပီး အေရးေပၚကရင္အမ်ိဳးသားညီလာခံကို က်င္းပခဲ့တယ္ေလ။ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာရွိတဲ့ ကရင္ေတြရဲ့ အမ်ိဳးသားေရးအျမင္၊ ျပည္ေထာင္စုၾကီးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ေတြကိုရယူျပီး ကရင္လူထုၾကီးရဲ့သေဘာထားကို အမွန္တကယ္ကိုယ္စားျပဳႏုိင္ေအာင္လို႔ေပါ့။ ညီလာခံမွာ လြတ္လပ္စြာ ေဆြးေႏြးတင္ျပၾကတာ အားရစရာၾကီးဗ်ာ။ ျပင္သင့္တာျပင္၊ လုပ္သင့္တာလုပ္ၾကတယ္ေလ။ဒီမုိကေရစီက်င့္စဥ္ရဲ့ေကာင္းက်ိဳးရလဒ္ပါဘဲ။

ေစာ။ ကဲပါဗ်ာ၊ ေနာက္ျပန္ၾကည့္ျပီးသံုးသပ္တာလဲတပိုင္းေပါ့။ လက္ရွိျဖစ္ေနတာေလးလဲေဆြးေႏြးရေအာင္။ ခုတေခါက္ KNU ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ ၂၁ ေယာက္မွာ အမ်ိဳးသမီး ၅ ဦးေတာင္ပါေနပါလား။ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ရဲ့ ၂၅% ေတာင္ဘဲ၊ အေတာ္ဟုတ္ေနပါလားဗ်။ ျမန္မာျပည္ရဲ့လက္ရွိ ၂၀၀၈ အေျခခံဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒအရ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅% ဟာစစ္တပ္ကျဖစ္ရမယ္ဆိုတာကိုအားက်လို႔ထင္တယ္။

မန္း။ ေစာကေတာ့ဗ်ာ၊ ေနာက္ေနျပန္ျပီ။ ဟုတ္တယ္ေစာ၊ က်ဳပ္တုိ႔ကရင္အမ်ိဳးသမီးတေတြ အမ်ိဳးသားေရး၊ ႏုိင္ငံေရးမွာ ႏိုးၾကားပါ၀င္လာခဲ့တာၾကာပါျပီ။ ခုလိုဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑မွာ ထဲထဲ၀င္၀င္ ပါ၀င္လာႏိုင္တာကေတာ့ တကယ့္ကိုဂုဏ္ယူ၀မ္းသာစရာေပါ့ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံတကာမွာလဲအမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့အခန္းက႑က တရိပ္ရိပ္နဲ႔ၾကီးမားလာေနတယ္ေလ။

ေစာ။ ဟုတ္ပါ့ဗ်ား။ ျမန္မာျပည္သမိုင္းမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္၊ နန္႔ဇိုယာဖန္းတုိ႔ဟာ ျပည္သူ႔ေခါင္းေဆာင္၊ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္၊ ႏိုင္ငံက်က္သေရေဆာင္ အမ်ိဳးသမီးေတြအျဖစ္နဲ႔ ေလးစားဂုဏ္ယူထုိက္ပါတယ္ဗ်ား။

မန္း။ ေဟ့၊ ဒါနဲ႔ေနပါဦးေစာ။ က်ဳပ္တို႔ရဲ့ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ၾကီးက မိန္႔ခြန္းေျပာေတာ့ စကားျပန္ကေနတဆင့္ေျပာေနရပါလား၊ ဗမာစကားမတတ္ဘူးလားဗ်။

ေစာ။ ဟာ၊ မတတ္ဘဲေနမလားမန္းရဲ့။ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္က ကရင္၊ အဂၤလိပ္၊ ဗမာ နဲ႔ ထုိင္း ၄ဘာသာကိုကၽြမ္းက်င္စြာေျပာႏုိင္တဲ့သူပါ။

မန္း။ ဟုတ္လား၊ ဒါဆုိလဲဘာလို႔စကားျပန္တကားကားနဲ႔ ေျပာေနရတာတံုး။ ဗမာလိုတိုက္ရိုက္ေျပာလိုက္ ျပီးေရာဟာကို။

ေစာ။ ဒီတခါေတာ့ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ထက္ညံ့သြားျပီမန္းေရ။ ဗမာလုိေျပာေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ကုိယ့္မိခင္ဘာသာစကားကို ဂုဏ္ယူစြာေျပာဆိုေနေတာ့ ဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္ဘူးလား။ ႏိုင္ငံတကာေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ရုရွား၊ တရုတ္၊ ျပင္သစ္၊ ဗမာ.. အိုဗ်ာ.. ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္အားလံုးဟာသူတုိ႔မိခင္ဘာသာစကားကိုသာ စကားျပန္ကတဆင့္ေျပာၾကတာေလ။ ဒါေပမဲ့သူတို႔အားလံုးဟာ အဂၤလိပ္စကားကုိ ေကာင္းမြန္စြာေျပာႏိုင္တဲ့သူေတြခ်ည္းဗ်၊ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒါေပမဲ့မိခင္ဘာသာစကားကို လူတုိင္းခ်စ္ခင္ၾကတာဘဲမန္းရယ္။

မန္း။ ဒီေလာက္ေတာ့က်ဳပ္လဲသိပါတယ္၊ သိပ္မေသခ်ာလို႔ေမးၾကည့္တာပါ။ က်ဳပ္လိုဘဲသိပ္မေသခ်ာတဲ့လူေတြအတြက္ ရွင္းျပီးသားျဖစ္သြားတာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား။ ကဲကဲ ေျပာရင္းဆိုရင္း ခင္ဗ်ားက အမွတ္ယူေနျပန္ျပီ၊ ေနာက္တေခါက္ေတြ႔ေတာ့မွ ဆက္ေျပာၾကေသးတာေပါ့။ သြားဦးမယ္ဗ်ိဳ႕။

ေစာ။ ေကာင္းပါျပီဗ်ား။ က်ဳပ္ကိုေက်းဇူးတင္စကားေလး ေျပာသြားဦးေလ၊ ဟားဟားဟား။

ရဲရဲေတြး (၇. ၄.၂၀၁၂)